Linux voor S/390 (IBM z-Series)
    ArticleCategory: [Choose a category, translators: do not
    translate this, see list below for available categories]
    System Administration
    AuthorImage:[Here we need a little image from you]
    ![[Guneyt Goksu]](../../common/images2/CuneytGoksu.jpg) 
    TranslationInfo:[Author + translation history. mailto: or
    http://homepage]
    original in en Cüneyt
    Göksu 
    en to nl Guus Snijders 
    AboutTheAuthor:[A small biography about the author]
    Database Specialist, werkt al meer dan 12 jaar met alle
    commerciële databases op de grote platformen inclusief
    Linux!
    Abstract:[Here you write a little summary]
    S/390 is een robuust hardware platfrom van IBM voor grote
    ondernemingen. Linux draait er nu op.
    ArticleIllustration:[One image that will end up at the top
    of the article]
    ![[Illustratie]](../../common/images2/article328/ibm390.gif) 
    ArticleBody:[The main part of the article]
    Geschiedenis
    
    Toen het Linux besturingssysteem voor het eerst opdook in 1991,
    draaide het op IBM PC compatibelen. Sinds die tijd is het overgezet (geport)
    naar vele andere achitecturen zoals Apple, Atari en 68000
    gebaseerde Amiga computers, Sun Spark werkstations; Alpha
    gebaseerde personal computers en MIPS, PowerPC, HP PA-RISC en
    ARM.
    
    S/390 is de naam van een mainframe computer architectuur
    van IBM. Deze architectuur wordt veel gebruikt met IBM's VM,
    VSE en z/OS (voormalig MVS en OS/390) besturingssystemen. IBM
    heeft sinds 1999 gekozen voor Linux als een van de "native"
    besturingssystemen voor deze stevige architectuur.
    
    
    De belangrijkste reden om Linux te implementeren op S/390
    was om de connectiviteit te verzekeren tussen verouderde (legacy) applicaties,
    Linux applicaties en Middleware applicaties zoals webserver,
    mail server, applicatieserver, firewall enz.
    
    
    Er wordt vaak beweerd dat Linux werkt als een API of een
    emulatie op het S/390 platform, maar dit is niet waar, het werkt
    als een "native" besturingssysteem zodat alle hardware
    mogelijkheden van dit platform worden gebruikt. Linux Kernel
    en Common Code (NL: veelvoorkomende code) worden zonder zonder
    enige aanpassing gebruikt en de Linux systeemstructuur blijft
    ongewijzigd. Er waren wel een paar "aanpassingen" nodig om
    specifieke eigenschappen van de S/390 architectuur te gebruiken.
    Zo wordt er gewerkt met de ASCII karakterset in plaats van
    EBCIDIC.
    Linux Integratie in S/390 en de zSeries Architectuur
    Linux kan op drie verschillende manieren worden
    geïnstalleerd op het S/390 platform.
    
      - Native Mode: Het wordt direct op de
      hardware geïnstalleerd, vermoedelijk niet de meest
      gewenste oplossing, omdat er dan maar één besturingssysteem
      op het hardware niveau draait. 
- Logical Partitions (LPAR): Waarbij hardware
      partitionering tot 15 "Logische Partities" toestaat,
      waarbij in elke een apart besturingssysteem draait,
      traditionele (MVS, VSE, OS/390) of Linux.
      
- Virtual Partitions (z/VM): Dit wordt ook wel de
      z/Series virtualisatietechniek genoemd. Deze ondersteunt
      grote aantallen Linux images (1000+) met uitgebreid
      systeem-management mogelijkheden op dezelfde hardware. Deze
      manier van installeren is erg flexibel en fantastisch voor
      serversystemen. 
    Het volgende diagram toont de drie installatie types: 
     
 
    
    Als het vereiste aantal Linux servers 15 of minder is, is de
    LPAR oplossing een goede keus. Als je er meer nodig hebt, 100
    of 1000 Linux images, dan is z/VM het antwoord.
    Red Hat, SuSE en Turbolinux zijn gekende distributeurs voor S/390
    en zSeries.
    
    Je kunt de links hieronder gebruiken om ze te downloaden.
    Red Hat: 
    
    
    SuSE: 
    
    
    TurboLinux: 
    
    Er zijn ook een paar binaire distributies. Deze zijn te vinden
    op onderstaande links.
    
    Distributies voor s/390 en zSeries
    
     
    De vereisten voor het draaien van Linux op de S/390
    
      - 9672 G5/G6, Multirise 3000 of z/Series 800/900/990 IBM
      Processor
- 64MB+ Geheugen (erg minimaal - afhankelijk van distributies
      en applicaties)
- 500 Cyl + Disk space ( Model 3390 - klein, minimum
      systeem)
- IBM Network Device ondersteuning (1 vereist)
      Ethernet, Token Ring, Fast Ethernet, ESCON, OSA of
      HiperSocket. Er zijn meer apparaten om te ondersteunen.
- Voordat Linux een apparaat kan gebruiken, moet de
      bijbehorende driver voor het zSeries of S/390 apparaat
      beschikbaar zijn voor de kernel.
- Er zijn kernel resistente drivers en externe drivers
      voor S/390 en zSeries apparaten.
- Externe drivers zijn modules die worden geladen op
      aanvraag met hun parameters als commando's.
- Residente drivers krijgen hun parameters tijdens het
      starten, via een kernel parameter regel, opgeslagen in een
      bestand.
- Niet-open source OCO (Object Code Only) drivers zijn
      onderworpen aan licentievoorwaarden (bijvoorbeeld QETH voor
      OSA Express GbE en Hipersocket, Tape 3590). OCO drivers worden
      mogelijk niet met alle distributies meegeleverd en moeten
      worden gedownload vanaf de IBM developerWorks site als ze niet zijn
      meegeleverd.
Waarom Linux voor s/390 ?
    De belangrijkste reden is server consolidatie.
    De drie-voudige applicatie architectuur kan eenvoudig worden
    gebruik op twee-voudige hardware. De drie klassieke stappen
    (Client / Applicatieserver / Data Server) kunnen in de S/390
    worden gecombineerd, bijvoorbeeld als Applicatieserver /
    Databank combinatie. Hipersocket en Fiberchannel ondersteunen
    de communicatie subsystemen en helpen zo verbindingsproblemen
    te voorkomen.
    Historisch gezien werden legacy ('oude') applicaties
    eerst gedistribueerde aplicaties en vervolgens web-gebaseerde applicaties.
    Eerst werd de data decentraal en later ook de applicaties - het aantal
    servers nam enorm toe. Deze toename leverde een aantal problemen
    op:
    
      - Iedere nieuwe server betekende nieuwe hardware, ruimte,
      verhoogde koelcapaciteit, kabels, verbinding, enz. Dus
      iedere keer moeten die "fysieke" parameters worden
      gecontroleerd en aangepast. 
- Alle software dient gelicenceerd te zijn in iedere server,
      wat bijkomende kosten betekent. Zo kan je database bijvoorbeeld
      per server of per CPU gelicenseerd zijn. 
- Verbindingen is een ander belangrijk aspect. Kabels,
      gateways, switches, routers, al die componenten verhogen de
      totale kosten. 
- Disaster Recovery (DR) Solution (rampen-plan) is bijna
      onmogelijk met individuele servers. Gebruiks- en onderhoudskosten
      van DR worden hoger, ingewikkelder en zelfs onmogelijk met
      enorme aantallen servers.
- Database / Applicatie / Systeembeheer kwesties, CPU
      en werkbelasting verdeling dient individueel te worden
      gedaan, voor iedere server.
Dit waren een paar van de potentiële problemen in het
    geval dat Linux images op verschillende hardware draaien. Als
    ze allen op een enkel S/390 platform draaien, wordt de situatie
    anders:
    
      - Hoewel alle Linux Images dezelfde hardware delen (CPU,
      I/O subsysteem, Geheugen, etc...) gedragen ze zich ieder
      op zich als aparte logische servers en kunnen ze gebruikt
      worden voor verschillende applicaties. Op deze manier hoeft
      een toename van het aantal servers geen toename van de
      onderhoudskosten te betekenen. Het geheel kan eenvoudig
      worden gemonitord en gecontroleerd en bespaart zo veel tijd. Omdat
      de beschikbare bronnen worden gedeeld, wordt de productiviteit
      van het systeem gemaximaliseerd. 
- Alle servers delen dezelfde CPU(s) zodat software licentie
      kosten afnemen.
- Alle verbindingen tussen servers zijn intern, zodat de
      communicatie-overhead van de hardware bijna onbestaande is en de
      performance van het netwerk maximaal. 
- Een nieuwe server toevoegen is een kwestie van een kloon maken van
      een logische server.
- Disaster Recovery (herstellen van een ramp) is veel
      eenvoudiger, realistischer en uitvoerbaarder. DASD
      (Direct Acces Storage Device - opslagapparatuur voor directe
      toegang) Farms en subsystemen kunnen snel en veilig worden
      gekopieerd in minuten met FlashCopy, PPRC
      (Peer-To-Peer-Remote-Copy) of Snapshot.
      
     
 
    
    Bronnen:
    
      - Linux voor S/390, IBM Redbook
- Linux voor z/Series, Atruro Calandrino, zSeries Tech.
      Support