| 
 ![[Floris Lambrechts]](../../common/images/Floris_Lambrechts.png)  door  Floris Lambrechts
 <floris(at)linuxfocus.org>
 
 Over de auteur:
 
 Ik ben al een paar jaar de 'beheerder' van LinuxFocus/Nederlands.     Ik
studeer voor 'industrieel ingenieur - electronica' in Leuven.     Mijn tijd
verspeel ik aan prutsen met Linux, PHP, XML en LinuxFocus,     en daarnaast
lees ik bv. ook nog boeken (op het moment bijvoorbeeld     Stephen Hawking
en Jef Raskin's 'The Human Interface').     En laat ik vooral mijn vriendin
niet vergeten (dag Katrien)! 
 Vertaald naar het Nederlands door:
 Floris Lambrechts <floris(at)linuxfocus.org>
 
 Inhoud:
 | 
 
Maak kennis met XML
 ![[Illustratie: xml]](../../common/images/illustration242.png) 
Kort:
      Dit is een korte introductie in XML. Je zult kennismaken met Eddie
    de meta-kat, de XML syntax politie en DTDs. Geen nood, alles wordt
  uitgelegd ;-)
_________________ _________________ _________________
 
 
Introductie
      In de zomer van 2001 kwamen een paar LinuxFocus editors samen in Bordeaux
    tijdens de LSM.     Veel presentaties
en discussies in de documentatie-groep aldaar gingen over     hetzelfde: XML.
Lange, onderhoudende uren kropen in het begrijpen wat XML     nu eigenlijk
is, wat de voordelen zijn en hoe die te gebruiken.     Mocht je geļnteresseerd
zijn, dat is ook waar dit artikel over gaat.
Bij deze bedank ik graag Egon Willighagen en Jaime Villate, die me
enthousiast hebben gemaakt voor XML. Dit artikel is lichtjes gebaseerd
  op de informatie in Jaime's artikelen, die je onderaan bij de links kunt
     terugvinden.
 
Wat is XML
      Wij documentatie-mensen wisten allemaal wel ongeveer wat XML was.
   Het was toch een taal met een HTML-achtige syntax, meer bepaald een markup
     taal zoals SGML en (weeral) HTML, niet? Inderdaad. Maar daarmee is niet
alles     gezegd.
       XML heeft een paar eigenschappen die het een nuttig data-formaat maken
     voor heel uiteenlopende doelen. Het lijkt wel alsof je met XML de meest
     ingewikkelde dingen kunt, en dat het toch eenvoudig te lezen blijft
(voor mensen)     en eenvoudig te parsen (voor computers). Hoe is dat mogelijk?
We onderzoeken het...
Eddie, de meta kat
      Om te beginnen, XML is een markup taal. Documenten die je
schrijft      in een markup taal bevatten twee dingen: data, en
  metadata. Als je weet wat 'data' precies is, laat het me weten,
    maar tot het zover is ga ik het hebben over de metadata ;).     Eenvoudig
gesteld: metadata is extra informatie die een betekenis, of     context,
toevoegt aan de data zelf . Een voorbeeld: neem de zin     'Mijn kat
heet Eddie'. Mensen zoals wij weten nu dat     'kat' een naam
is van een diersoort, en dat 'Eddie'     zijn naam is. Computer
programma's daarentegen, zijn niet menselijk     en weten dit allemaal niet.
Nu kunnen we dus metadata gebruiken om betekenis     toe te voegen aan de
data (uiteraard gebruiken we XML syntax!):
 <zin>
         Mijn <dier>kat</dier>
   heet <naam>Eddie</naam>.
       </zin>
Nu kan zelfs een stom computerprogramma het verschil herkennen tussen
    de naam van een diersoort (kat) en een eigennaam (Eddie).     We kunnen
nu bijvoorbeeld een document genereren waarin alle namen     blauw zijn, en alle diersoorten     rood. XML maakt zo'n omzettingen heel gemakkelijk
     (het resultaat ziet er zo uit:)
 Mijn kat heet     Eddie.
In theorie kunnen we alle opmaak-informatie (in dit geval de kleuren)
    in een apart bestand opslaan, een zogenaamde stylesheet.     Al doende
hebben we dan de opmaak van de inhoud gescheiden, iets wat     door sommigen
beschouwd wordt als de Heilige Graal van Webdesign TM.     Maar
tot nu toe hebben we eigenlijk nog niet veel bijzonders gedaan.     Metadata
toevoegen is namelijk iets wat markup talen al jaren kunnen.     'Dus,' dringt
de vraag zich op, 'wat maakt XML dan zo speciaal?'
De syntax politie
      Om te beginnen heeft XML een heel strenge syntax. Zo moet elke
<tag> een afsluitende     </tag> heben. [ Merk op: omdat het een beetje
    dom is om twee tags te schrijven <tag></tag>
    wanneer er niks tussen staat, kun je de tag ook meteen sluiten wanneer
je hem opent, en alzo     een paar minuten van je leven winnen, op de lange
duur:     <tag />. ]
      Een andere regel is dat je tags niet mag 'mixen'. Je moet ze met andere
woorden     sluiten in dezelfde (omgekeerde!) volgorde dat je ze hebt geopend.
     Iets als het volgende is niet geldig:
<B> Vette tekst <I>Vette en schuine
tekst     </B> schuine tekst </I>
      De syntax regels schrijven voor dat je de </I>
     tag sluit vóór je de </B>
sluit.
      En, opgepast, alle  elementen in een XML document moeten tussen
tags staan     (behalve de eerste en de laatste natuurlijk). Daarom hebben
we in het voorbeeld     hierboven de <zin>
tags rond de zin gebruikt.     Zonder die tags zouden sommige woorden in de
zin niet tussen tags staan, en dat     maakt de XML syntax politie goed kwaad,
zoals zovele dingen.
       
  
       Mozilla's syntax politie '@work' ...
 
Maar zo'n sterke politiemacht heeft natuurlijk zijn voordelen:     ze bewaart
de orde. De eenvoudige syntax maakt dat programma's heel makkelijk      XML
kunnen lezen. Bovendien is de data in XML documenten heel gestructureerd,
     zodat ook mensen het makkelijk kunnen schrijven en lezen.
      Merk wel op dat de 'theoretische' voordelen van XML niet altijd opduiken
     in de praktijk. De huidige XML parsers bijvoorbeeld, zijn meestal verre
van     snel, en dikwijls heel groot. Dus misschien is XML helemaal niet zo
makkelijk te     lezen voor computers? Laten we het er gewoon bij houden dat
het geen goed idee     is om *alles* in XML te doen, gewoon omdat het mogelijk
is.     Toepassingen die dikwijls documenten moeten doorzoeken, of die heel
    grote documenten nodig hebben, zijn dikwijls niet zo geschikt voor XML.
    Maar dat betekent natuurlijk niet dat ze niet realiseerbaar zijn met
XML!
      Een goed voorbeeld van de kracht van XML, maar ook van de traagheid,
is het     feit dat je er databases in kunt schrijven (probeer dát
maar eens met HTML! :p)     Dat is nu net wat Egon Willighagen heeft gedaan
voor onze lokale LinuxFocus     afdeling, zijn artikel hierover vind je onderaan
bij de links.     In dit geval verkozen we de flexibiliteit en uitbreidbaarheid
van een eigen     bestandsformaat boven pure snelheid (bijvoorbeeld met mySQL).
      En nog over die strikte syntax: als je goede vriendjes wordt met de
politie (de     syntax checkers), kun je zelfs wat van je werk op hen afschuiven.
Maar in dat geval     zul je wel een DTD moeten schrijven...
 
De DTD
In het 'Eddie de meta-kat' voorbeeld hierboven hebben we onze eigen
 XML tags verzonnen. Uiteraard is zo'n daad van creativiteit niet naar de
zin     van de politie! De 'mannen in't blauw' willen weten wat je doet, hoe,
wanneer, en     (indien mogelijk) waarom. Wel, geen probleem, je kunt alles
netjes uitleggen     met de DTD...
Een DTD laat je toe om nieuwe tags 'uit te vinden'. Je kan er zelfs
 een heel nieuwe taal mee ontwerpen, zolang je maar de XML syntax resprecteert.
      De DTD, of Document Type Definition, is een bestand
     met daarin de beschrijving van een XML taal. Eingelijk is het niets
meer dan     een opsomming van alle mogelijke tags, hun eventuele attributen,
en de mogelijke     combinaties. De DTD beschrijft wat je kan doen in je XML
taal, en wat niet.     Dus wanneer we praten over deze of gene 'XML taal',
praten we eigenlijk     over een specifieke DTD.
Zet de flikken aan het werk!
      Soms zal de DTD je dwingen om op een bepaalde plaats een bepaalde
     tag te schrijven. Sommige tags zijn namelijk verplicht, zoals de begin-
en eind-tag,     of een tag met de titel van het document.     Het leuke hieraan
is dat er software bestaat (b.v. een emacs module) die de     verplichte tags
in jouw plaats schrijft.
      Op die manier worden sommige delen van je documenten automatisch voor
je     ingevuld.  Omdat de syntax zo strikt en duidelijk is, kan de DTD
  je als het waren leiden door het schrijfproces. En als je een fout maakt
     (bijvoorbeeld een tag vergeten te sluiten), dan brengt de politie je
op de hoogte.     Dus al bij al zijn de flikken nog niet zo slecht: in plaats
van te roepen     'Je hebt het recht op stilzwijgen...', vertelt de XML syntax
politie je vriendelijk     over een 'Syntax error @ line xx : '... :) 
      En als je de politie het vuile werk laat opknappen, heb jijzelf natuurlijk
meer     tijd om je te concentreren op de inhoud.
In the mix
      Een laatste mooie eigenschap van XML is dat je verschillende DTD's
    tegelijk kunt gebruiken. Je kunt dus in hetzelfde document verschillende
     data-types opnemen.
Dit 'mixen' gebeurt met xml namespaces. Je kunt bijvoorbeeld de     DocBook
DTD opnemen in je .xml document, in dit geval met de prefix     'dbk'.
      Al de tags van DocBook staan dan ter beschikking in de volgende vorm:
     (aangenomen dat er een DocBook tag <gewoon_een_tag>
bestaat:)
 <dbk:gewoon_een_tag> gewoon wat woorden     </dbk:gewoon_een_tag>
      Met het namespaces systeem kun je alle tags en alle attributen gebruiken
     van eender welke DTD. Dit opent een wereld van mogelijkheden, zoals
je kunt     ontdekken in het volgende hoofdstuk.
 
Beschikbare DTDs
      Hier is een klein overzicht van een paar DTDs die nu al (gedeeltelijk)
     gebruikt worden.
        - DocBook-XML
 DocBook is een taal om gestructureerde documenten mee te maken, denk
aan       boeken en papers. Maar je kan het ook inzetten voor andere dingen.
       DocBook is eigenlijk een SGML DTD (SGML is a markup standaard), maar
er is       ook een -populaire- XML versie van. Dit is één van
de populairste       XML DTDs.
 
 
- MathML
 MathML is de Mathematical Markup Language, gebruikt door wetenschappers
       om wiskundige symbolen en formules mee te schrijven.       Voor mensen
uit de wiskundige wereld is dit echt een heel nuttig gereedschap.       De
chemici van hun kant hoeven niet jaloers te zijn op hun collega's, zij
   hebben namelijk hun eigen speeltje, te weten CML of Chemical Markup Language.
       Merk op dat Mozilla 1.0 nu (binnenkort?) standaard MathML ondersteunt.
 
 
- RDF
 RDF is het Resource Description Framework, ontworpen om metadata
      te coderen en te hergebruiken. In de praktijk wordt het dikwijls
    gebruikt door websites om elkaar te vertellen welk nieuws ze tonen.
     Bijvoorbeeld de Nederlandse site linuxdot.nl.linux.org       gebruikt
RDF bestanden van andere sites om hun nieuwtjes te kunnen weergeven.
 De meest populaire nieuws-sites (zoals Slashdot) hebben dan ook een RDF
       bestand ter beschikking zodat je hun nieuws-headlines b.v. kunt weergeven
in een       menu op je homepage.
 
 
- SOAP
 SOAP staat voor Simple Object Access Protocol. Het is een taal waarmee
       processen met elkaar kunnen communiceren (data uitwisselen en
  'remote procedure calls' doen). Met SOAP kunnen twee processen op
 afstand communiceren, bijvoorbeeld over een http verbinding (internet).
      Atif van LF zal je hier binnenkort meer over kunnen vertellen :-)
 
 
- SVG
 Scalable Vector Graphics. Het trio PNG, JPEG2000 en SVG zou
 de toekomst moeten vormen van afbeeldingen op het web. PNG zal de
rol van het huidige GIF overnemen (verliesvrij gecomprimeerde bitmaps
   met transparantie), en JPEG2000 zal op een dag de .jpg van vandaag vervangen
      (bitmaps met een instelbare graad van 'verlieslatende' compressie).
      SVG van zijn kant werkt niet met bitmaps, maar is vector-gebaseerd.
      Met andere woorden: afbeeldingen worden niet voorgesteld door pixels,
       maar door wiskundige vormen (lijnen, veelhoeken,...).       SVG ondersteunt
ook dingen als scripts en animatie, dus het is te vergelijken       met Macromedia's
Flash. In .svg files kun je JavaScript gebruiken, en       met dat JavaScript
kan je dan weer .svg code maken. Lekker flexibel he?
 Maar svg is nog nat achter de oren: op dit moment is er enkel een
goede SVG       browser plugin beschikbaar van Adobe voor Windows en Mac.
       Mozilla werkt aan een ingebouwde SVG viewer, maar die is nog niet
af        en je moet een speciale Mozilla-versie binnenhalen om hem aan't
werk te zien.
 OPMERKING: .svg bestanden worden algauw heel groot, daarom
zie je       vaak .svgz bestanden. Die zijn gewoon met het gzip algoritme
gecomprimeerd.
 
 
- XHTML
 XHTML is de XML variant van HTML versie 4.01. De strakke XML syntax
       veroorzaakt een paar wijzigingen - sommige dingen kan je wel doen
in HTML       maar niet in XHTML. Maar aan de andere kant is een XHTML pagina
wel geldige       HTML. Programma's zoals HTML tidy kunnen bestaande HTML
pagina's omzetten in       XHTML.
 
 
- De rest
 Veel nieuwe bestandsformaten gebruiken XML, vaak in combinatie met
       .gz of .zip compressie. Een voorbeeld: de KOffice bestandsformaten
      zijn XML DTDs. Dit is nuttig, omdat de gebruiker de functionaliteit
van       2 toepassingen kan oproepen in 1 document. Je kunt dus een KWord
document       schrijven met een ingebedde KChart spreadsheet erin.
Links
Het W3C, of World Wide Web Consortium
      Ze hebben info over XML, MathML, CML, RDF, SVG, SOAP, XHTML,     namespaces...
      www.w3.org
      
Een paar dingen van Jaime Villate (de eerste twee in't Spaans):
      Introductie tot
   XML
      
     Hoe maak je HTML uit XML
      LSM-slides
HTML tidy, het programma:
      www.w3.org/People/Raggett/tidy
DocBook
      www.docbook.org
Mozilla.org SVG project
      www.mozilla.org/projects/svg
Relevante LinuxFocus articles:
      LinuxFocus.org
(/Nederlands) maken met XML en XSLT
      PDF
documenten maken met DocBook
    
 
 
Talkback voor dit artikel
Elk artikel heeft zijn eigen talkback pagina. Daar kan je commentaar geven of commentaar van anderen lezen:
2002-10-02, generated by lfparser version 2.31